Man udhan varyache

मायेच्या हळव्या स्पर्शानी खुलते 
नात्यांच्या बंधात धुंद मोहरते
मन उधान वाऱ्याचे गुज पावसाचे
का होते बेभान कसे गहिवरते
मन उधान वाऱ्याचे

आकाशी स्वप्नांच्या हरपून भान शिरते
हुरहुरत्या सांजेला कधी एकटेच झुरते
सावरते बावरते घडते अडखळते का पडते
कधी आशेच्या हिंदोळ्यावर मन हे वेडे झुलते
मन तरंग होवून पाण्यावरती फिरते
अन क्षणात फिरुनी आभाळाला भिडते 
मन उधान वाऱ्याचे गुज पावसाचे
का होते बेभान कसे गहिवरते
मन उधान वाऱ्याचे

रुणझुणते गुणगुणते कधी गुंतते हरवते
कधी गहिऱ्या डोळ्यांच्या डोहात पार बुडते
तळमळते सारखे बापडे नकळत का भरकटते
कधी मोहाच्या चार क्षणांना मन हे वेडे भुलते
जाणते जरी हे पुन्हा पुन्हा का चुकते
भाबडे तरी भासांच्या मागून पळते
मन उधान वाऱ्याचे गुज पावसाचे
का होते बेभान कसे गहिवरते
मन उधान वाऱ्याचे


गायक - शंकरमहादेवन
संगीत - अजय - अतुल